Και πάνω που έλεγα ότι κάτι έχει συμβεί στον κόσμο και μάλλον κάπου κρύφτηκαν οι μπετόβλακες (θυμάστε τον
Ελληνάρα Μπετόβλακα ? ) ή τους βάρεσε η ζέστη και πήγαν στις παραλίες και μας άδειασαν την γωνιά, τσοοοουυυυυυυυυυυπ να σου πετιέται brand new του κουτιού μπετόβλακας και με αφήνει άφωνη την μάνα!
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Πάω που λέτε -κλασσικά- σαν την τρελή τελευταία στιγμή στο σούπερ μάρκετ γιατί ο Δύσκολος Πελάτης έφαγε όλες τις μπανάνες και δεν θα είχε μπανάνες για αύριο. Ντυμένη με κάτι φόρμες ότι να 'ναι κατευθείαν από το γυμναστήριο, μαλλί πιασμένο τύπου "Καλύβα Μπαρμπά Θωμά " (δλδ όλο το μαλλί πιασμένο κοτσίδα στην κορφή και τα μαλλιά να πετάνε όπως οι σκεπές στις καλαμένιες καλύβες, αριστούργημα σου λέω , άστα) , μισοβαμμένη (δλδ ότι είχε μείνει από το πρωί και μετά από 1 ώρα ZUMBA) , με λουστρίν μαύρο πορτοφόλι στο χέρι. Μια οπτασία, τι να λέμε τώρα.
Μπαίνω που λέτε αλαφιασμένη στο σούπερ μάρκετ 9 παρά και κατευθύνομαι προς τις μπανάνες. φτάνω στον πάγκο και κάθομαι σαν την χαζή και κοιτάω. "Μάλλον έκανε επιδρομή ο Πλανήτης των Πιθήκων " σκέφτομαι , καθώς κοιτάω 15 μπανάνες που έχουν απομείνει σκορπισμένες δεξιά και αριστερά και στο κέντρο του πάγκου. Αρχίζω που λέτε να τις ψαχουλεύω (πόση ώρα πια χρειάζεται για να ψαχουλέψει κανείς 15 μπανάνες στις 9 παρά το βράδυ..) . Διαλέγω 2-3 που δεν ήταν ώριμες , γιατί ο Δύσκολος Πελάτης είναι και Απαιτητικός Πελάτης, μη φωνάξει και τον προϊστάμενο (aka μπαμπά του) και παραπονεθεί.
Πιάνω που λέτε και περιεργάζομαι 2-3 μπανάνες, όταν δεξιά μου διαισθάνομαι μια παρουσία. "Ώπα, μας την έπεσαν οι πίθηκοι να μας πάρουν στον πλανήτη τους" σκέφτομαι στιγμιαία (κι εδώ που τα λέμε στο "πίθηκοι" δεν έπεσα και πολύ έξω ) και αρχίζω να καταστρώνω σχέδια στο μυαλό μου για να τους ξεφύγω. Οπότε και ακούω μια φωνή
"Μπορούμε να πάρουμε και εμείς καμία?" και γυρίζω και αντικρίζω οπτασία γένους αρσενικού 1,60 με τα χέρια στην ανάταση , μούτρα τελείως ανθιυγεινά με ζακετάκι συνταξιούχου , ηλικίας περίπου 30 με 35.
"Ναι βεβαίως" απαντάω κι εγώ η αφελάρα (οι ευγένειες με μάραναν) "διάλεξα εγώ 2-3 άγουρες για το μωρό" και πάω να φύγω
Και απαντάει ο μπετόβλακας "ναι , αλλά το μωρό δεν είναι δικό μου"
Είχα ήδη γυρίσει και έφευγα, οπότε σταματάω ξαφνικά και γυρνάω με γυαλισμένο μάτι
"Πως είπατε?" (εγώ με τον πληθυντικό μου να συνεχίζω, είδες τα γαλλικά και τα μπαλέτα?)
"Είπα το παιδί δεν είναι δικό μου, δε με νοιάζει αν θα βρεις μπανάνες να το ταϊσεις, έχω και εγώ δικαίωμα να αγοράσω μπανάνες"
Δε μπορεί σκέφτομαι, με γελούν τα αυτιά μου, ο τύπος ή με κοροϊδεύει ή του τρώγεται νυχτιάτικο να φάει της χρονιάς του.
"Ευτυχώς που το παιδί δεν είναι δικό σου, γιατί αν ήταν θα το είχα ρίξει στον Καιάδα για να σιγουρευτώ πως δεν θα διαιωνίσω το είδος σου!!!!!Έχει άλλες 12 μπανάνες χριστιανέ μου, έλεος!" (επιτέλους ξέχασα την ανατροφή μου και ελευθέρωσα από μέσα μου τον άνθρωπο των σπηλαίων)
"Να σας ενημερώσω πως εν έτη 2013 έχουμε ισότητα και δικαιούμαι εξίσου καλές μπανάνες με το μωρό. Δεν είμαι υποχρεωμένος να υποχωρήσω και να πάρετε τις καλές μπανάνες".
"Ρε πας καλά????????????? Έχει άλλες 12 μπανάνες και είμαστε εγώ και εσύ στον πάγκο!!!
"Ναι, αλλά διαλέγεις εδώ και ώρα και δεν με αφήνεις να διαλέξω."
Εδώ τον παράτησα και έφυγα , κατάλαβα πως μάλλον τον έστειλαν πίσω οι πίθηκοι του Πλανήτη των Πιθήκων, γιατί απέτυχαν τα πειράματα που του έκαναν στο κεφάλι και του έμεινε το κουσούρι με τις μπανάνες. Γιατί άλλη εξήγηση δεν μπορώ να δώσω για έναν τύπο που επικαλείται την ισότητα μεταξύ των δύο φύλων επειδή διάλεξα τις 3 πιο άγουρες μπανάνες από τον πάγκο.
Στον δρόμο της επιστροφής σκεφτόμουν "ωρέ που πάμε ρεεεε". Είναι δυνατόν να μου την πέφτει μπετόβλακας 9 παρά το βράδυ στο σούπερ μάρκετ και να θέλει να μαλώσει μαζί μου για 3 άγουρες μπανάνες? Πόσα προβλήματα άλυτα έχει τελικά ο καθένας
και πόσο παρτάκηδες έχουμε γίνει ώστε να βάζουμε τους εαυτούς μας στην ίδια θέση με ένα μωρό παιδί και να το συνεριζόμαστε? Και πριν ακόμα κάνω παιδί, σας το ορκίζομαι , αν μια κυρία έψαχνε καλές μπανάνες για το μωρό της, θα τις άφηνα όλες για εκείνη και δεν θα έπιαρνα και στο τέλος.